بلومبرگ در گزارشی نوشت با توجه به میزان دسترسی محدود برخی کشورها به واکسن کرونا، سال‌ها و حتی دهه‌ها طول خواهد کشید تا در برابر این ویروس به ایمنی جمعی دست‌ یابند. در این گزارش، زمان پیش‌بینی‌شده برای ایران، اوکراین، پاکستان و بنگلادش ۱۰ سال است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، به‌رغم سرعت گرفتن واکسیناسیون کرونا در کشورهای ثروتمند جهان، هنوز خیلی زود است درباره عبور از همه‌گیری کرونا سخن به میان آورده شود، زیرا موج‌های بدتر شیوع کرونا در کشورهایی که حداقل امکانات برای مقابله با این ویروس را ندارند سرعت می‌گیرد.

در بریتانیا، ۵۸ درصد جمعیت بزرگسال این کشور دست‌کم یک دوز واکسن کرونا دریافت کرده‌اند. در آمریکا نیز جو بایدن، رییس‌جمهوری این کشور، رقم پیش‌بینی‌شده برای تعداد دوزهای تزریقی در صد روز نخست ریاست‌جمهوری‌اش را که کمتر از یک ماه دیگر از آن باقی مانده، دو برابر کرده و از ۱۰۰ میلیون به ۲۰۰ میلیون دوز رسانده است.

به نوشته بلومبرگ، ماه گذشته عبارت «پس از کووید» بیش از «نشانه‌های کووید» در گوگل جست‌وجو شده است، که نشان می‌دهد مردم جهان به چگونگی زندگی پس عبور از بحران کرونا و بازگشت به وضعیت عادی فکر می‌کنند.

اما گزارشگر بلومبرگ تاکید می‌کند این تلقی نادرست است که فکر کنیم از همه‌گیری کرونا عبور کرده‌ایم، زیرا ممکن است هنوز شرایط به‌مراتب بدتری را پیش رو داشته باشیم.

بر اساس این گزارش، میزان ابتلا به کرونا در جهان در ماه مارس به ۴۷ درصد افزایش یافت، این در حالی است که سرعت شیوع کرونا در ماه فوریه فروکش کرده بود. همچنین با آمار ابتلای روزانه حدود ۶۰۰ هزار نفر، میزان ابتلا به کرونا اکنون بیشتر از بیشتر ماه‌های سال گذشته است.

در حالی که موج‌های پیشین شیوع کرونا بیشتر در کشورهای اروپای غربی و آمریکا رخ داد، اکنون کرونا در کشورهای آمریکای جنوبی، جنوب آسیا، خاورمیانه و سایر کشورهای در حال توسعه به‌سرعت رو به گسترش است. بخش درمان بیشتر این کشورها از زیرساخت‌های درجه یک مشابه کشورهای غربی برخوردار نیستند.

بلومبرگ درباره توزیع واکسن در این کشورها نوشت با وجود کمک ۴ میلیارد دلاری آمریکا به برنامه کواکس، هنوز حدود ۲ میلیارد دلار نیاز است که تا پایان سال جاری، ۱/۸ میلیارد دوز واکسن کرونا در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط توزیع شود.

نویسنده گزارش بلومبرگ با اشاره به نابرابری‌ در توزیع واکسن کرونا در جهان، تاکید کرده است در مورد کووید‌ـ‌۱۹، این فقط یک «شکست اخلاقی» نیست، بلکه به ضرر کشورهای ثروتمند نیز است، زیرا اگر این کشورها می‌خواهند مرزهایشان را بازگشایی کنند و خطر شیوع دوباره کرونا بار دیگر آن‌ها را تهدید نکند، باید به مساله مهار شیوع کرونا در کشورهای در حال توسعه بپردازند و به آن به چشم وضعیتی اضطراری نگاه کنند.

بلومبرگ گزارش را با این جمله به پایان می‌برد: «در مبارزه با کرونا، یا کنار هم می‌ایستیم یا از هم می‌پاشیم.»