کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران (CPJ) در تازه‌ترین گزارش خود، ایران را در فهرست ده کشور اول دنیا از نظر سانسور رسانه‌ها و سرکوب روزنامه‌نگاران مستقل قرار داده است.

در این گزارش که روز سه‌شنبه ۱۹ شهریور منتشر شد، آمده که جمهوری اسلامی ایران همچون دیگر حکومت‌های سرکوب‌گر علاوه بر روش‌های سنتی، از فیلترینگ هوشمند دیجیتال و نظارت امنیتی برای ساکت کردن رسانه‌ها استفاده می‌کند.

در فهرست کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران، اریتره از نظر سانسور مقام اول را در جهان دارد و پس از آن کره شمالی و ترکمنستان قرار گرفته‌اند.

عربستان سعودی، چین، ویتنام، ایران، گینه استوایی، بلاروس و کوبا، از دیگر کشورهای این فهرست هستند.

این گزارش تاکید می‌کند که در سه کشور اول، رسانه‌ها سخنگوی حکومت به شمار می‌روند و روزنامه‌نگاری مستقل در تبعید انجام می‌شود. معدود خبرنگاران خارجی که اجازه وجود به کشور را می‌یابند، از نزدیک تحت نظر قرار می‌گیرند.

برخی کشورهای دیگر در این فهرست نیز، از «آزار و اذیت، بازداشت بدون دلیل و همچنین نظارت امنیتی پیشرفته و هک کردن هدفمند برای به سکوت واداشتن رسانه‌های مستقل» استفاده می‌کنند.

این گزارش درباره وضعیت سانسور در ایران می‌نویسد: حکومت جمهوری اسلامی ایران با آزار و اذیت و زیر نظر قرار دادن روزنامه‌نگاران و خانواده و اقوام آنان فضای ترس را بر جامعه حاکم کرده است.

در چنین شرایطی، رسانه‌های داخلی ایران باید به کنترل شدید حکومت پایبند باشند. به گزارش این سازمان غیردولتی، تمامی خبرنگارانی که در ایران به فعالیت رسانه‌ای مشغول‌اند، «باید از حکومت مجوز فعالیت خبری» دریافت کنند. همچنین در بسیاری از موارد، این مجوزهای فعالیت رسانه‌ای به طور منظم معلق و یا کاملا لغو می‌شود.

گزارش سی‌پی‌جی درباره ایران ادامه می‌دهد: «چندین ارگان خبری خارجی در حال حاضر در ایران فعالیت می‌کنند، اما عملکرد آنها به شدت تحت نظر حکومت قرار دارد. همچنین در بسیاری از موارد، خبرنگاران خارجی مقیم ایران که برای رسانه‌های بین‌المللی از جمله رسا‌نه‌های انگلیسی زبان فعالیت می‌کنند، مجوزفعالیت‌شان برای بازه‌های زمانی نامشخصی لغو می‌شود. در برخی موارد مجوز فعالیت این خبرنگاران به طور دائمی باطل می‌شود.

در این گزارش تاکید شده که مقامات جمهوری اسلامی ایران، خبرنگارانی را که موضوعات حساس حکومتی را از قبیل فساد دولتی، تظاهرات و یا حقوق بشر پوشش می‌دهند، با مجازات‌های سنگین همچون بازداشت و زندان‌های طولانی مدت تنبیه می‌کنند.

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران، اضافه کرده که حکومت ایران همچنین آزادی بیان در فضای اینترنت را با جاسوسی از خبرنگاران داخلی و خارجی، فرستادن امواج پارازیت به شبکه‌های ماهواره‌ای و فیلتر کردن میلیون‌ها وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی تحت کنترل دارد.

این سازمان در پایان گزارش خود درباره ایران، به مورد یاشار سلطانی، روزنامه‌نگار ایرانی و مدیرمسئول وبگاه معماری نیوز، اشاره می‌کند که در بهمن سال گذشته، به دلیل پرده‌برداری از فساد اقتصادی در شهرداری تهران، به پنج سال زندان محکوم شد.

اخیرا نیز سازمان گزارشگران بدون مرز، که مقر آن در پاریس است، با اشاره به بازداشت‌های اخیر روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای زن، ایران را بزرگترین زندان جهان برای روزنامه‌نگاران زن نامید.