خبرگزاری آسوشیتدپرس امروز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه در گزارشی نوشته است در آستانه تصمیم دونالد ترامپ در مورد آینده توافق هسته‌ای، نگرانی و وحشت عمومی جامعه ایرانی را فرا گرفته است.

در این گزارش آمده: «در خیابان‌های تهران، هر روز یک وحشت و نگرانی جدید در آستانه تصمیم این هفته پرزیدنت ترامپ برای ماندن یا ترک توافق هسته‌ای به‌چشم می‌خورد.»

شیشه ویترین صرافی‌ها که روزگاری نرخ‌های تبدیل ریال به دلار را به‌طور مرتب با ارقام درشت نشان می‌دادند، امروز کاملا سفید و خالی هستند. در بازارسیاه ارز غیردولتی، هر دلار معادل ۷۰۰۰ تومان خرید و فروش می‌شود و این درحالی‌ست که دولت نرخ ۴۲۰۰ تومانی را تثبیت کرده است. مراکز خرید و فروشگاه‌های بزرگ که زمانی زوج‌های تازه ازدواج کرده در حال خرید یخچال و سایر لوازم خانگی برای خود بودند خالی است و انگار کسی پولش را خرج نمی‌کند. بسیاری از مردم بی‌پروا در مورد ترک کشور و زندگی در هرجای دیگر دنیا غیر از وطن‌شان صحبت می‌کنند.

محمد خالقی یک جوان ۲۷ ساله فروشنده لوازم خانگی در خیابان امین‌حضور می‌گوید: «همه ما به روزها و آینده ناروشن فکر می‌کنیم. همه همین‌طور هستند. همه از آینده وحشت دارند، حتی خود من. من نمی‌دانم چه اتفاقی خواهد افتاد. معلوم نیست ما در این کارمان باقی خواهیم ماند یا نه. شرایط کشور همه را نگران کرده است.»

به گفته آسوشیتدپرس، احساس وحشت و نگرانی حاکم بر پایتخت ایران در آستانه تصمیم دولت ترامپ در مورد حضور یا ترک آمریکا از توافق هسته‌ای کاملا برعکس جشن و سرورهایی است که به دنبال توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۵ در خیابان‌های تهران دیده می‌شد. مردم، آن زمان با احساس امیدواری نسبت به آینده و اینکه ایران نام خود را به‌عنوان یک کشور یاغی در دید جهانیان پایان بدهد صحبت می‌کردند، تا شاید تصویری که از ایران به‌خاطر انقلاب اسلامی و گروگان‌گیری در ذهن غربی‌ها شکل گرفته بود برطرف شود.

امروز کمتر ایرانی‌ای می‌تواند به بردن نفعی از این توافق اشاره کند.

شادی غلامی، یک آرشیتکت ۲۵ ساله، می‌گوید: «ما هیچ تغییر مثبت و ویژه‌ای را از این توافق در اقتصاد و زندگی خود حس نمی‌کنیم. مثل این می‌ماند که این توافق اصلا وجود خارجی نداشته است.»

علی فروزی ۳۳ ساله، یک مهندس شاغل می‌گوید: «این خوب نیست که ما همیشه دیگرانی مثل آمریکا و ترامپ برای مشکلات خودمان سرزنش کنیم. من معتقدم ریشه مشکلات مردم ما در کشور خودمان پنهان است. اگر ما در داخل کشور قوی باشیم هیچ‌کس خارج از مرزها نمی‌تواند برای ما مشکل بی‌آفریند. بدبختانه مشکلات ما در سیستم حکومتی خودمان است. دولت ما با سازمان‌های مربوط به حل مشکلات و خود مردم کشور رابطه و هماهنگی ندارد.»

لادن شیری ۳۲ ساله، مدیر فروش در یک شرکت خصوصی می‌گوید: «مشکلات اقتصادی کشور هیچ ربطی نه به توافق هسته‌ای دارد و نه به دونالد ترامپ. مشکل ما در این کشور اینست که مقامات ما فقط به فکر جیب خودشان هستند. اگر آن‌ها از روز اول به فکر سودجویی خودشان نبودند وضع ما امروز این‌طور نبود.»