در سرمای امسال هم در سیستان و بلوچستان صف‌های طویل گاز تشکیل شده است، صف‌های زنان و مردانی که امیدوارند دست‌کم یک کپسول ۱۱ کیلویی گاز نصیبشان شود تا خانه و کاشانه‌شان را چند روز گرم کند.

سرمای سال ۹۸ این‌ بار ابتدا با قطعی اینترنت و مثل همیشه با کمبود گاز، مهمان ساکنان این استان محروم شده است، مهمانی که مردم تمایلی به پذیرایی از آن ندارند.

ساکنان این استان، که ۹ ماه سال را با انواع محرومیت‌ها، محدودیت‌ها و عقب‌ماندگی‌ها و آسیب‌های ریز و درشت اجتماعی پشت سر می‌گذارند، با شروع زمستان باید سرما و کمبود نفت و گاز را هم تحمل کنند.

بعد از وصل‌شدن اینترنت استان سیستان و بلوچستان که در پی اعتراض‌های آبان‌ماه، همچون سایر استان‌ها قطع شده بود، خبر‌ها، فیلم‌ها و گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد مردم این استان از کمبود گاز در رنج‌اند و برای تهیه یک کپسول ۱۱ کیلویی باید ساعت‌‌ها در صف بایستند.

مسئولان استان سیستان و بلوچستان «کاهش بارگیری در پالایشگاه‌ها» و «دوگانه‌سوز کردن خودروها» را مهم‌ترین دلایل کمبود کپسول گاز و تشکیل صف‌های طولانی اعلام کرده‌اند.

از افزایش قیمت بنزین که به افزایش تقاضای گاز منجر شده به‌عنوان یکی دیگر از عوامل کمبود گاز نام برده شده است.

روابط عمومی شرکت «پرسی‌گاز» و «ایران‌گاز» در سیستان و بلوچستان اعلام کرده این استان کاهش ۲۰ درصدی سهمیه گاز داشته و در حال حاضر، این کمبود رفع شده است.

در اطلاعیه این روابط عمومی آمده است سهمیه گاز در نظر‌ گرفته‌ شده برای سیستان و بلوچستان برای «پخت‌و‌پز» خانگی است و از مردم خواسته‌اند «از صرف این گاز برای بخاری خانگی و خودروها خودداری کنند».

بر اساس اعلام شرکت پرسی‌گاز، در حال حاضر، روزانه حدود ۲۰۰ تن گاز در مرکز استان سیستان و بلوچستان توزیع می‌شود که ۳۵ خودرو برای کپسول‌های ۱۱ کیلویی و ۵ خودرو برای توزیع کپسول‌های ۵۰ کیلویی در سطح شهر زاهدان فعال‌اند.

سیستان و بلوچستان تنها استان ایران است که شبکه لوله‌کشی گاز شهری در مرکز آن هنوز تکمیل نشده است. این استان دارای ۲۰ شهرستان است و در این میان، فقط بخش کوچکی از شهر زاهدان از شبکه گازرسانی برخوردار است، اما تکمیل گازرسانی زاهدان و شهرستان‌های دیگر این استان هنوز انجام نشده است.

ساکنان شهر‌هایی همچون خاش، زابل، چابهار، میرجاوه هم باید برای تامین یک کپسول ۱۱ کیلویی، ساعت‌های طولانی در صف انتظار بمانند یا این‌که چهار تا پنج برابر قیمت معمول را بپردازند.

آن‌ها باید دست‌کم دو ساعت در این صف‌ها برای خرید سیلندر LPG با نرخ دولتی منتظر بمانند و اگر از قضا، ساعت کاری یا گاز تمام شود، بعضی مواقع تا صبح همان‌جا می‌خوابند تا کپسول گاز سهمیه‌ای را با نرخ ارزان‌تر بخرند.

نمایندگان این افراد جویای یک کپسول گاز هم فقط می‌توانند از تریبون‌های مجلس فریاد بکشند، از جایی آمده‌‌اند که گاز وجود ندارد و مردم شب و روز از سرما به خود می‌لرزند.

همین یکشنبه گذشته بود که حبیب‌الله دهمرده، نماینده زابل در مجلس، گفت: «گاز در سیستان وجود ندارد. قیمت بنزین چند برابر دیگر شهرها است و در این شرایط نیز کپسول گاز بدل به کیمیا شده است.»

دهمرده در ادامه افزود: «در بازار، هر کپسول ۳۰ هزار تومان به فروش می‌رسد. در این رابطه، جلساتی با وزیر نفت داشته‌ام و تذکرات فراوانی به استانداران و مسئولان دادم، اما علی‌رغم همه پیگیری‌ها، مشکلات حل نشده است.»

اما دولتی‌ها روایت دیگری از وضعیت دارند، حسن روحانی یکی از همین مقام‌هاست که شهریور‌ماه امسال گفت: «افتخار دولت یازدهم و دوازدهم گازرسانی به سیستان و بلوچستان است.»

روحانی سه سال پیش که به زاهدان سفر کرده بود هم از روشن شدن نخستین مشعل گاز در زاهدان ابراز خوشحالی کرده بود، اما این خوشحالی تاکنون شامل حال بسیاری از ساکنان این استان نشده است.

آنچه امروز در سیستان و بلوچستان واقعیت دارد و مردم با گوشت و پوست خود آن را حس می‌کنند این است که فصل سرما آمده است و مصرف گاز بیشتر شده و میانگین مصرف هر خانوار هفته‌ای دو کپسول گاز است، که برای پیدا کردنش باید ساعت‌ها در صف انتظار بکشند.

سال ۱۳۹۳ وقتی روحانی به زاهدان رفت، تبدیل چابهار به مرکزی برای صنعت و پتروشیمی و معدن، راه‌ا‌ندازی نیروگاه زابل، گازکشی شهرها و رفع مشکل کم‌آبی از وعده‌هایی بود که به مردم این استان داد، اما با گذشت حدود چهار سال از این وعده‌ها، حتی از گاز در این استان خبری نیست.

روحانی سال ۹۴ را سقف زمانی گازرسانی به استان سیستان و بلوچستان عنوان کرده بود، اما حالا مشخص شده است که این تنها وعده‌ای خشک‌ و‌ خالی بود و دولت او هرچند تلاش کرده است سراسر این استان را گازکشی کند، تاکنون موفق نشده است.