دختران شین‌آبادی از چهارشنبه، ۲۷ تیر ماه، مقابل نهاد ریاست‌جمهوری به‌همراه وکیل‌شان، حسین احمدی نیاز تجمع کرده‌اند.

این دانش‌آموزان یک هفته در تهران منتظر دیدار با وزیر آموزش و پرورش بودند، اما این دیدار ممکن نشد.

در ۱۵ آذر سال ۱۳۹۱، مدرسه دخترانه روستای شین‌آباد، از توابع پیرانشهر در استان آذربایجان غربی دچار آتش‌سوزی شد.

علت آتش، استفاده از بخاری نفتی در کلاس درس بود که نشت کرد و درنهایت ۲۹ دانش‌آموز دچار سوختگی شدند و دو نفر از آن‌ها از شدت جراحات وارده فوت کردند.

از آن زمان، ۱۲ نفر از این دانش‌آموزان که هم‌اکنون نوجوانی خود را سپری می‌کنند، مکرر عمل جراحی داشته‌اند و این دانش‌آموزان در مجموع ۳۶۰ عمل جراحی پشت سر گذاشته‌اند.

بنا به گفته پزشکان معالج، آن‌ها تا ۱۵ سال دیگر بایستی تحت مدوا و عمل‌های بیشتر باشند.

این دختران یک خواسته مشترک از دولت دارند؛ آن‌ها را به خارج از ایران اعزام کنند تا از درمان‌های پیش‌رفته‌تر سود ببرند و وکیل‌شان می‌گوید که سوختن این دانش‌آموزان «از بی‌تدبیری مسئولان ما در ادوار مختلف است.»

احمدی‌نیاز به خبرگزاری ایسنا گفت: «بچه‌ها باید زیر پوست خود وسیله‌ای به نام "تیشو" قرار دهند که باعث تولید و احیای بافت پوست می‌شود. آن‌ها باید دقت کنند در این چند ماه تیشوها پاره نشوند. کما این‌که اتفاق افتاده است که این وسیله‌ها سوراخ شده‌اند که  عفونت و درد شدید به همراه داشته‌اند و باعث شده‌ دخترها مجدد تحت عمل جراحی قرار بگیرند. آن‌ها از سال ۹۱ این رنج را با خود به همراه دارند. رنج سوختن و درد سوختگی با سن آن‌ها بزرگ شده است.»

او هم‌چنین گفت دختران شین‌آباد چون اثر انگشت ندارند، برای دریافت کارت ملی با مشکلاتی روبه‌رو شده‌اند.

احمدی‌نیاز گفت: «آتش گرفتن این مدرسه به علت بی‌مسئولیتی مسئولان وقت بود. دولت موظف است حقوق این دانش آموزان را بپردازد در حالی‌ که تا امروز هر حقی به والدین آن‌ها داده، گاه با منت، تحقیر و دوندگی بسیار همراه بوده است.»

وکیل این دانش‌آموزان می‌گوید به‌رغم قول‌های بسیار مقامات، این قول‌ها اجرایی نشده‌اند.

او مثال می‌زند بودجه‌ای که وزارت آموزش و پرورش گفته بود جهت رفت و آمد این دختران به تهران برای ادامه مداوا اختصاص می‌یابد، به عمل درنیامده است.

احمدی‌نیاز گفت به‌رغم این‌که چند پزشک ایرانی در آمریکا آماده درمان این دختران هستند، دولت کمک نمی‌کند: «بااین‌حال کمیسیون پزشکی بنا به دلایلی که هنوز نمی‌دانیم چیست، با این اعزام مخالفت کرده است که با وعده وزیر بهداشت در تعارض است.»

وکیل این دانش‌آموزان درنهایت گفت، دیه دختران متوفی پس از هفت سال کامل پرداخت نشده‌اند و افزود: «دولت زیر بار این مسئله نمی‌رود. مهمترین خواسته بچه‌ها شاد زیستن است، آن‌ها گذشته خود را از دست داده‌اند و کودکی نکرده‌اند و آرزوی‌شان این است که مانند دیگر مردم به صورت عادی در جامعه حضور یابند.»

گزارشی از تلاش دختران شین‌آبادی برای درمان: