بلومبرگ در مقاله‌ای تحلیلی نوشته است که تلاش آمریکا برای کاهش صادرات نفت ایران، به کرملین کمک خواهد کرد تا ایران را در سوریه مهار کند. 

در مقاله‌ای که روز یکشنبه هشتم اردیبهشت در این نشریه منتشر شده است آمده که تحریم‌های ترامپ، تلاش پوتین برای افزایش نفوذ در خاورمیانه را تقویت خواهد کرد و در صورتی که تلاش دولت ترامپ برای کاهش نفت ایران به صفر محقق شود،‌ یکی از اصلی‌ترین برندگان این سیاست، روسیه خواهد بود.  

آن‌طور که این نشریه آمریکایی بلومبرگ از قول برخی مقامات روسی ادعا کرده،‌ منافع و نیروهای این دو قدرت منطقه‌ای در ماه‌های اخیر در سوریه دچار تقابل شده است.

بر همین اساس، یوری بارمین،‌ متخصص خاورمیانه در گروه سیاستی مسکو،‌ اشاره می‌کند که خنثی کردن کشور ایران، پس از لغو معافیت‌های نفتی کشورهایی همچون چین، هند و ترکیه، آسان‌تر خواهد شد‌ چرا که این کشور بسیار بیشتر تحت فشار قرار خواهد گرفت.

این مقاله‌ تحلیل تغییر در توازن قوای ایران و روسیه را در سه حوزه سیاسی،‌ نظامی و مالی انجام داده است.  

در بخش تحلیل مالی این مقاله آمده است که بر اساس گفته‌های دیمیتری مارینچکوف،‌ مدیر نفت و گاز شرکت Fitch Ratings،‌ این تحریم‌ها منفعت مالی زیادی برای روسیه به جا خواهد گذاشت،‌ چرا که بعد از اتمام محدودیت تولید نفت در ماه ژوئیه که مورد توافق اوپک است،‌ روسیه خواهد توانست با ظرفیت تمام به تزریق نفت به بازار جهانی بپردازد. تحلیل‌گران این مقاله به رقم ۶ میلیارد دلار در سال به عنوان سود روسیه اشاره کرده‌اند.

منافع اقتصادی ایران و روسیه در کشور سوریه نیز بر اساس گزارش ماه مارس‌ موسسه «چاتهام هوس» متفاوت و رقابتی خوانده شده است. این مقاله به مثال استخراج معدن فسفات در نزدیکی منطقه باستانی پالمیرا اشاره می‌کند. آن‌طور که مقاله بلومبرگ افشا کرده است،‌ ایران و سوریه در سال ۲۰۱۷ یک یادداشت تفاهم همکاری در زمینه بهره‌برداری از این معدن امضا کردند،‌ اما ۶ ماه بعد سوریه یک توافق دیگر با حقوق یکسان را در مورد همان معدن با یکی از شرکت‌های تحت مدیریت وابستگان ولادیمیر پوتین امضا کرد.

در حوزه نظامی،‌ نویسندگان به نیت روسیه برای خروج نیروهای حزب‌الله، تحت حمایت ایران، از سوریه اشاره کرده‌اند. این تحلیل به اختلاف و درگیری‌های نظامی اخیر بین نیروهای مورد حمایت ایران و مورد حمایت روسیه اشاره کرده و توضیح می‌دهد تنها در ماه آوریل، سه درگیری نظامی بین‌ این نیروها گزارش شده است. بلومبرگ ضربه اقتصادی به ایران را به سود نیروهای نظامی روسیه در برابر نیروهای مورد حمایت ایران تحلیل کرده است.  

در بخش دیگری از این مقاله همچنین به تفاوت اهداف سیاسی ایران و روسیه از حضور در سوریه اشاره شده است. بر این اساس،‌ علی‌رغم هم‌پوشانی منافع دو کشور در موضوع حفظ بشار‌ اسد در قدرت،‌ هدفِ ایران «تثبیت نقش غالب منطقه‌ای و تهدید منافع اسرائیل»‌ بوده؛ در حالی‌که روسیه به دنبال «پیش بردن انگیزه‌های جهانی پوتین و حفظ روابط با بازیگران منطقه‌ای از جمله اسرائیل» ‌بوده است.    

نویسندگان این مقاله نتیجه گرفته‌اند در حالی‌که دو طرف همکاری خود را در حوزه مهندسی روند صلح سیاسیِ پس از جنگ ادامه خواهند داد،‌ نگرانی‌هایی از امکان تشدید شدن تنش‌ بین‌ آن‌ها نیز وجود دارد. در همین رابطه،‌ این گزارش از قول اندری کورتونوف،‌ دبیرکل اتاق فکر شورای بین‌الملل روسیه، مطرح می‌کند که: «در بدترین حالت ممکن برای سوریه،‌ همکاری ایران و روسیه اتمام خواهد شد و گروه‌های نظامی متعهد به هر دو طرف با یکدیگر درگیری نظامی پیدا خواهند کرد.»