۴۱۰ فعال فعلی و سابق دانشجویی: با شما سخن میگوییم!
۴۱۰ فعال فعلی و سابق دانشجویی در نامهای سرگشاده خطاب به «فعالان فکری و اجتماعی، روشنفکران، اساتید و دانشگاهیان» با تاکید بر این که «میخواهیم مصرانه پای فشاریم بر اینکه مسایل جامعه ایران، تنها و تنها از «درون» و با تکیه بر پتانسیلِ موجودِ داخلی، قابل حل و فصل است»، نوشتند: «نیازمند تجدیدنظری در رویکردهای غالب فکری ـ سیاسی هستیم؛ نوعی چرخش پارادایمی که بهجای انتظار تغییرات کلان در سیاست، مستلزم اصلاح از پایین با بازگشت به امر اجتماعی است.»
به گزارش وبسایت کلمه، این نامه با اشاره به «بحرانهایی که رفته رفته همه سرمایههای کشور را چوب حراج زده و از آینده و امید، جز تصویری مبهم و مهآلود چیزی بر جای نگذاشته» افزوده است: «هر روز با شتاب بیشتری به عقب بازمیگردیم. دولت در معنای اخص، و حاکمیت در معنای اعم کلمه، خواسته یا ناخواسته از حل مشکلات اساسی کشور ناتوان است.»
امضاکنندگان این نامه «بنیادیترین مساله کنونی» را «حفظ جامعه ایران و تدبیر سامانِ زندگی مردم» دانسته و نوشته است: «روشنفکر، روشنفکرِ«حوزه عمومی» است. روشنفکرِ مردمی است وگرنه در غیابِ مردم، اندیشهورزی تنها و بیگانه و دورافتاده است.»
فعالان دانشجویی کنونی و گذشته در مکتوب خود از روشنفکران و استادان دانشگاه خواستهاند که «به میانجیِ قلم و زبان، در همکنشیای مشترک با ملت ایران شریک شوند».
این نامه سرگشاده، برخلاف بیانیههایی که حکومت را خطاب قرار میدهد، کنشگران جامعه مدنی را مخاطب خود دانسته و از «ضرورت همیابی و تجمیع نیروهای روشنفکری در قالب گفتگوهای بینالاذهانی حول بنیادیترین مسایل جامعه ایران در پیوند با عرصه کلان تصمیمسازی» گفته است.
۴۱۰ فعال فعلی و سابق دانشجویی همچنین از لزوم «فعال کردن پیوندها با متن مردم» ازطریق «دامن زدن به گفتگوهای افقی و مخاطب قرار دادن سندیکاها و انجمنها و جمعهای مردم» گفتهاند.
امضاکنندگان نامه تاکید کردهاند که «دوران انتظار برای تغییر ایران و بهبودخواهی به صرف تغییر از بالا سپری شده» و افزودهاند: «اگر دانشگاه متعلق به مردم و ماحصل زحمت بیدریغ یک ملت است، پس ضروری است تا تقلایش را در راه بهروزی همین ملت به کار گیرد.»
مکتوب مزبور با اشاره به ضرورت «شکلگیری نهضتی دانشجویی که بتواند پایهگذار گفتگویی دائمی با مردم و روشنفکران باشد» در پایان نوشته است: «این، تنها سرآغازِ یک راهِ مدنی، علنی و مسالمتجویانه است.»