نرگس محمدی: به عدالت قضایی امیدی نداریم، شرایط مراقبت پزشکی را فراهم کنید
نرگس محمدی، زندانی سیاسی، در نامهای خطاب به دادستان تهران، نسبت به عدم رعایت حقوق خود برای معالجه در بیرون از زندان و انجام مراقبتهای پزشکی اعتراض کرد.
به گزارش وب سایت کانون مدافعان حقوقبشر، محمدی در نامه خود با اشاره به اینکه دادستان تهران در جریان «پروندههای ساختگی وزارت اطلاعات» و «جعل نامه» نرگس محمدی برای انتقال او به زندان زنجان قرار دارد، نوشت، او پیش از بازداشت در «سلامت کامل» بوده، اما «فشارهای روحی و روانی در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹» باعث شده است که به «حملات عصبی مکرر» مبتلا شود و در زندان تشنج کند.
نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر گفته است که مدارک پزشکی او در یکی از بیمارستانهای زنجان «با مهر محرمانه» وجود دارد.ن
محمدی در نامه خود اشاره کرده است که «اعزامهای پزشکی» او «مدتهاست که صورت نمیگیرد» و مسئولان هم «هیچ گونه توضیحی» در اینباره نمیدهند.
نرگس محمدی از سوی دادگاه انقلاب به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. از جمله اتهامهای او فعالیت در کمپین لگام (لغو گام به گام اعدام)، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» بوده است.
نامه نرگس محمدی چند روز پس از انتشار خبر مرگ وحید صیادنصیری در زندان مرکزی قم منتشر شده است. صیادنصیری روز سهشنبه و پس از نزدیک به دو ماه اعتصاب غذا در زندان درگذشت. گرچه دادستان قم گفت علت مرگ او «ناراحتی کبد» بوده و او از یک هفته پیش به بیمارستان منتقل شده بود.
نرگس محمدی خبر داده است که در دوران بازداشت خود دچار آمبولی ریه، بیماری زنان و ناراحتی کیسه صفرا شده است. او گفته است که درباره مساله آمبولی ریه «حداقل یک سال و نیم است که مراجعهای به پزشک متخصص» نداشته است، در حالی که «پزشک بنده چندین بار درخواست مراجعه من را توسط وکیل به دادیار و زندان تقدیم کردهاند».
محمدی اضافه کرده است که درباره بیماری زنان «آخرین اقدام پزشکی در خرداد سال ۹۶ بوده و پس از آن اعزامی به پزشک معالج» نداشته و پس از عمل کیسه صفرا که «پس از دو سال تاخیر و تحمل درد و بیماری» انجام شد، پزشک معالج متوجه شد که «در مری اینجانب Inlet patch تشخیص داده شد که در حال حاضر مشکلی ندارد اما احتمال نگرانی برای آینده ممکن است وجود داشته باشد».
این فعال حقوقبشر نوشته است: «چشم امیدی به رعایت انصاف و عدالت از سوی سیستم قضایی کشورم ندارم. لذا در مورد احکام غیرعادلانه سخنی نمیگویم»، اما از دادستان تهران خواسته است که «لااقل شرایط مراقبتهای پزشکی و دسترسی ما به پزشکان متخصصی که سالها تحت مراقبت آنها معالجه شدهایم و همچنین دسترسی به داروهایمان را فراهم آورید».
محمدی با اشاره به خبر مرگ کاووس سیدامامی در زندان و تخلیه چشم علیرضا رجایی، نوشت: «گزارشات مکتوب فراوانی در پروندهام وجود دارد که این گزارشات حتی به تائید پزشک معالج زندان نیز رسیده است و میتواند در صورت عدم مراقبت منجر به خطر جانی گردد که به این طریق و از سر ناچاری در نامهای سرگشاده اعلام میگردد. بدیهی است مسئولیت هرگونه خطر جانی متوجه دستگاه قضایی میباشد.»
پیش از این وضعیت سلامتی زندانیان سیاسی بارها مورد اشاره فعالان حقوقبشر گرفته است. در حال حاضر آرش صادقی هم از جمله زندانیانی است که نیاز به مرقبتهای ویژه پزشکی دارد، اما به او اجازه این کار داده نمیشود.
در سالهای اخیر موارد زیادی از مرگ زندانیان در زندانهای ایران منتشر شده است. هدی صابر، ستار بهشتی، محمد راجی و کاووس سیدامامی از این جملهاند.
در جریان اعتراضهای دی ماه ۹۶ در ایران و بازداشتهای پس از آن نیز اخباری درباره مرگ برخی افراد بازداشت شده در زندان منتشر شد. نهادهای امنیتی در برخی از موارد خبر از خودکشی زندانیان میدادند و در مواردی بازداشت این افراد نیز انکار شده است.
سینا قنبری در تهران، وحید حیدری در اراک، سارو قهرمانی و کیانوش زندی در سنندج و شهابالدین ابطحی در اراک از جمله افرادی هستند که در کمتر از یک سال گذشته بازداشت و پس از مدتی اعلام شد که جان خود را از دست دادهاند.