نشریه آمریکایی فارن پالسی در تحلیلی به قلم دو سیاستمدار سابق آمریکا می‌نویسد دولت آمریکا برای خنثی کردن تلاش‌های ایران برای بهره‌برداری از ناآرامی در عراق و لبنان باید گزینه پاسخگویی به نیازهای معترضان را از طریق قانونی پیگیری کند.

دنیس راس، سفیر سابق آمریکا در خاورمیانه، و دانا استرول، عضو ارشد سابق کمیته روابط خارجی سنا، می‌نویسند: «سیاست خارجی آمریکا در حال حاضر باید بر روی یافتن آنچه که واشینگتن قادر به ارائه به منطقه بوده و مدل رفتاری آمریکا را از دیدگاه به‌بن‌بست‌رسیده و خشونت‌آمیز موردنظر ایران متمایز می‌سازد متمرکز شود.»

به نوشته این مقاله، جمهوری اسلامی با بهره‌برداری از «اشتباهات آمریکا و خلا قدرت در منطقه»، اقدام به گسترش نفوذ خود در کشورهای ناآرام به کمک گروه‌های شبه‌نظامی تحت حمایت خود کرده است. 

این دو در ادامه می‌نویسند: «یک گزینه پیشنهاد مشارکت راهبردی با مردم لبنان و عراق از طریق قانون‌گذاری است.»

راس و استرول در توضیح پیشنهاد خود می‌نویسند آمریکا با به‌روز کردن «توافقنامه چارچوب راهبردی» مصوب سال ۲۰۰۸ با عراق و تنظیم یک «نقشه‌ راه» برای همکاری با لبنان می‌تواند به این سمت گام بردارد.

این تحلیل در ادامه آورده است: «اقدام از طریق کنگره الزامی است تا هرگونه وابستگی به انتخابات ریاست‌جمهوری در میان نبوده و یک پیام قابل‌اطمینان به منطقه‌ای که نگران تغییرات شدید و پیام‌های متناقض از سوی دولت‌های آمریکاست ارسال کند.» 

به نوشته فارن پالسی، «چنانچه دولت (آمریکا) مایل یا قادر به جذب حمایت حزبی در داخل برای چنین تغییر سیاستی نباشد، زمان مناسب برای آن است که کنگره پا پیش بگذارد.»

فارن پالسی در ادامه می‌افزاید: «مطمئناً، افراد در هر دو سوی ماجرا (اعضای هر دو جزب جمهوری‌خواه و دموکرات) متعهد به یک منطقه با ثبات، کنار زدن ایران، و حمایت از اصلاحات معنادار در عرصه سیاست، اقتصاد و امنیت هستند.»

بنا بر این تحلیل، پیشنهاد کنگره برای مشارکت با کشورهای عراق و لبنان مشروط بر این باشد که رهبران این دو کشور «به طرز معناداری به مطالبات معترضان پاسخ دهند.» 

نویسندگان این تحلیل می‌نویسند: «طنز ماجرا آنجاست که نه دولت (آمریکا) و نه منتقدانش به نظر نمی‌آید به امکان تغییر معنادار و پایدار در عراق و لبنان که دقیقا خواسته معترضان است باور داشته باشند. کناره‌گیری نخست‌وزیران عراق و لبنان...کاملا بی‌معناست.» 

این تحلیل افزود: «آنچه کنگره می‌تواند ارائه دهد صرفاً حمایت مالی یا لفظی نبوده، بلکه چارچوبی برای مشارکت است که خواسته‌های معترضان را برآورده سازد.»

به نوشته فارن پالسی، آمریکا با برخورداری از ظرفیت فنی و روابط با هم‌پیمانان و سازمان‌های مردم‌هاد معتبر می‌تواند در «برخورد با فساد، تحکیم حاکمیت قانون، احیای بخش‌های خدماتی، آموزش، توسعه زیرساخت‌ها و شتاب دادن به رشد اقتصادی» با عراق و لبنان همکاری کند.

فارن پالسی توضیح داد: «ایران از ابزار یا منابع معدودی در حال حاضر برخوردار است خصوصا اینکه اقتصاد این کشور تحت فشار و دچار سوءمدیریت است. از این رو، آمریکا باید بتواند به طرز موثرتری رقابت کند.»

این تحلیل در پایان با اشاره به اینکه «ایران هیچ‌یک از این موارد را برای ارائه در اختیار ندارد»، نوشت: «آمریکا هم‌اکنون فرصتی برای ارائه چیزی است که ایران توانایی آن را ندارد: قوت قلب به مردم عراق و لبنان که تشنه تغییر واقعی بوده و تا احقاق آن بعید است آرام بگیرند.»