بخشی از موشک چینی که پس از پرتاب به فضا از کنترل خارج شده و محل برخورد آن با زمین نامعلوم بود، سرانجام صبح یک‌شنبه وارد جو زمین شد و در غرب مالدیو در اقیانوس هند سقوط کرد و متلاشی شد.

سازمان ملی فضایی چین صبح یک‌شنبه به وقت محلی با تایید سقوط این موشک، اعلام کرد که قسمتی از بزرگ‌ترین موشک ۲۳ تنی ساخت چین، «لانگ مارچ ۵بی» که هفته گذشته برای حمل بخشی از ایستگاه فضایی جدید چین به فضا پرتاب شده و از مدار زمین خارج شده بود، سرانجام یکشنبه ۱۹ اردیبهشت به جو زمین بازگشت و در بالای اقیانوس هند، نزدیک مالدیو، سقوط کرد.

قسمت اصلی موشک، که «ماژول» را به ایستگاه فضایی جدید چین می‌برد، توانست به مدار زمین برسد؛ اما پس از آن، آرام‌آرام به سوی جو زمین کشیده شد. سازمان ملی فضایی چین، گفت که در جریان سقوط بر فراز اقیانوس هند، قسمت بزرگ این موشک  در بازگشت به جو زمین متلاشی شد و از بین رفت.

برنامه فضایی چین در شش‌ ماه گذشته‌ به دستاوردهایی از جمله بازگرداندن موشک از ماه و قرار دادن یک سفینه فضایی در مدار مریخ دست یافت اما برنامه فضایی این کشور همچنان برای ساکنان سیاره زمین خطرساز است و چین از مهار مسیر موشک‌هایی که پرتاب می‌کند درمانده است.

 آمریکا و روسیه هر دو مسیر این موشک را دنبال می‌کنند. روسیه با انتشار بیانیه‌ای، اعلام کرد بازگشت موشک به زمین قلمرو این کشور را تهدید نمی‌کند.

جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید، روز چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت کشورها را به «رفتار مسئولانه» در فضا فراخواند و آن را باعث تضمین امنیت و ثبات بین‌المللی عنوان کرد. ساکی گفت آمریکا خواهان ارتقای «رفتار مسئولانه در فضا» است.

چین سابقه‌ای طولانی در رها کردن تجهیزات فضایی‌اش دارد و اجازه می‌دهد هر جا خواستند فرود بیایند. موشک‌های مرکز شی‌چانگ، یکی از مراکز اصلی پرتاب موشک در چین، واقع در ایالت سی‌چوان، مرتب در مناطق روستایی سقوط می‌کرد و هرازگاهی خسارت به بار می‌آورد.

چین پس از آن، پرتاب موشک‌هایش را به محلی جدید در ون‌چانگ در هه‌نان، جزیره‌ای در جنوب‌شرقی منتقل کرد، جایی که بقایای پرتاب بی‌خطر در آب بیفتند. موشک سرگردان چند روز اخیر که اکنون در اقیانوس هند سقوط کرده است نیز از همان نقطه پرتاب شد.

در سال ۲۰۲۰، در اولین پرتاب لانگ مارچ ۵بی، موتور موشک در «بازگشتی مهارنشده»، بر روستایی در ساحل عاج فرود آمد. جیم برایدنشتاین، یک مقام ناسا، ضمن اشاره به احتمال خطر، افزود: «از این لحاظ که ظاهرا به کسی آسیبی وارد نشده است، بسیار خوش‌شانس بوده‌ایم.»

اولین ایستگاه فضایی چین با نام «تیانگونگ‌ـ‌۱» نیز که در سال ۲۰۱۱ پرتاب شد، سال ۲۰۱۸ به زمین برگشت و در اقیانوس آرام جنوبی سقوط کرد.

در سال ۲۰۱۹، سازمان فضایی چین «تیانگونگ‌ـ‌۲»، دومین پایگاه فضایی‌اش، را هم به خارج مدار زمین و سرانجام، اقیانوس آرام روانه کرد. موتور موشک نیز خود دو برابر دو ایستگاه فضایی تیانگونگ بود.

جاناتان مک‌داول، کارشناس در مرکز فیزیک نجومی کمبریج، مرکزی که رفت‌و‌آمد اشیا در فضا را ردیابی می‌کند، این کار چین «سهل‌انگارانه» و به‌عقیده او، «غیرمسئولانه» خوانده است.

به گفته مک‌داول در سه دهه اخیر، فقط چین راکت‌هایی به این بزرگی به مدار زمین فرستاده و سپس، آن‌ها را رها کرده است تا اتفاقی در نقطه‌ای از زمین سقوط کنند.

پرتاب‌های دیگر لانگ مارچ ۵بی در راه است و اگر چین تغییری در نحوه راه‌اندازی‌اش ایجاد نکند، احتمال این‌که کسی در اثر سقوط موتور آسیب ببیند و یا فاجعه‌ای در این ارتباط رخ دهد، بالا خواهد رفت.