رییسجمهوری افغانستان از دولت انتقالی صلح به عنوان یک فرصت حمایت کرد
اشرف غنی، رییس جمهوری افغانستان در مقالهای که در نشریه فارن افرز (foreignaffairs) منتشر شده برای نخستینبار از طرح دولت انتقالی صلح به عنوان یک فرصت حمایت کرد.
رییس جمهوری افغانستان در این مقاله به موارد مهم و بحثبرانگیز روند صلح پرداخته و محاسبات طالبان و پاکستان را که تصور میکنند با عقبنشینی نظامیان آمریکایی، میتوانند با زور به قدرت برسند را خطر و تهدید بزرگ عنوان میکند.
اشرف غنی در مقاله خود، وضعیت پس از خروج نیروهای بینالمللی از افغانستان را توضیح داده و خطرها و نیز فرصتهای صلح با طالبان و پاکستان را برجسته کرده است و طرح خود را برای یک افغانستان با ثبات ارائه میکند.
خروج نیروها، فرصت برای افغانستان و منطقه
اشرف غنی خروج نیروهای آمریکایی را نقطه عطف برای افغانستان و همسایگان آن میداند و میگوید این مساله هم فرصت و هم تهدید برای دولت، طالبان، مردم افغانستان و کشورهای منطقه است.
به گفته غنی، شمار زیادی از نیروهای بینالمللی در اوایل ریاست جمهوری او در سال ۲۰۱۴ از افغانستان خارج شدند و پس از آن نیروهای امنیتی افغانستان توانستد امنیت چند انتخابات سراسری را تامین کنند. او مینویسد خروج نیروهای بینالمللی نشاندهنده فرصتی برای مردم افغانستان برای رسیدن به حاکمیت ملی واقعی است و دولت افغانستان به زودی تمام تصمیمها در مورد رویکردهای نظامی با طالبان و دیگر گروههای تروریستی را اتخاذ خواهد کرد. او میگوید با خروج نیروها از افغانستان، توجیه طالبان برای ادامه جنگ زیر عنوان جهاد علیه کشورهای خارجی نیز به پایان میرسد.
اشرف غنی نوشته است، تصمیم آمریکا برای خروج، طالبان و حامیان این گروه در پاکستان را شگفتزده کرده و آنها اکنون باید میان همکاری و هرج و مرج و خشونت بیشتر یکی را انتخاب کنند. غنی گفته است دولت او همچنان آماده ادامه گفتوگو با طالبان است و اگر صلح تامین شود، او حاضر است دوره ریاست جمهوریاش را زودتر از موعد به پایان برساند. از سوی دیگر او اما تاکید میکند که در صورت ادامه جنگ از سوی طالبان، آماده دفاع از خاک افغانستان است.
رییسجمهوری افغانستان در این مقاله مینویسد، طالبان باید به پرسشهای انتقادی در مورد چشمانداز خود برای افغانستان پاسخ دهند. اینکه آیا آنها انتخابات را خواهند پذیرفت و آیا متعهد خواهند شد که حقوق همه افغانها از جمله زنان و اقلیتها را رعایت کنند. اشرف غنی مینویسد که طالبان بیشتر از صلح به قدرت علاقهمند هستند اما او تاکید میکند که حل و فصل سیاسی و ادغام طالبان در جامعه و دولت تنها راه پیشرو است.
آیندهای که افغانها میخواهند
رییس جمهوری افغانستان میگوید افغانها به سالهای جنگ داخلی بر نمیگردند و همچنین همه ذینفعان بینالمللی و مردم افغانستان خواهان افغانستانی با حاکمیت ملی، اسلامی، دموکراتیک، متحد، بیطرف هستند. به باور او جامعه جهانی نیز پس از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد اعلام کردند که خواهان بازگشت امارت طالبان نیستند. او تاکید میکند که برای برقراری صلح از طریق مذاکره مهم است که طالبان جزئیات نظام مورد نظرشان را با وضوح بیان کنند. او مینویسد اولین موضوعات مذاکره باید رسیدن و توافق روی یک دولت پایانی مورد نظر و برقراری آتشبس فراگیر باشد. به باور او از آنجا که آتشبسهایی که در جریان مذاکرات صلح برقرار میشود اغلب از هم میپاشد، برقراری این آتشبسها نیاز به یک نظارت بینالمللی دارد.
اشرف غنی میگوید پس از آتشبس، احزاب باید در مورد یک دولت انتقالی مذاکره کنند و تصمیم بگیرند. او با تاکید بر حفظ ساختار جمهوری در دوره انتقالی میگوید دولت صلح باید دوره کوتاهی داشته باشد و بیشتر روی برگزاری انتخابات تمرکز کند. اشرف غنی بار دیگر مینویسد که او در انتخابات آینده شرکت نخواهد کرد و قبل از پایان دوره ریاست جمهوری از سمتش استعفا خواهد داد و قدرت را به جانشین منتخب خود واگذار خواهد کرد.
از نظر اشرف غنی، بخش مهم و دشوار مذاکرات مربوط به این خواهد بود که طالبان چگونه به روابط خود با پاکستان و سازمان القاعده پایان خواهد داد و چگونه روی یک چارچوب برای مبارزه با تروریسم به توافق خواهد رسید. پس از توافق سیاسی، مرحله دشوار دیگر ایجاد صلح است. اشرف غنی مینویسد که همیشه وسوسهای برای دائمی کردن دولت موقت است و به همین دلیل است که دولت صلح باید انتخابات را در اولویت قرار دهد. از نظر رییس جمهوری افغانستان، دولت انتقالی باید در کنار اولویت انتخابات، روی توسعه اقتصادی، خدمات آموزشی و بهداشتی توجه کند و به مسایل دیگر مانند آزاد کردن زندانیان جنگی، ادغام اعضای طالبان در تمام سطوح حکومت و جامعه و همچنین به مطالبات و گلایههای کسانی که در طول دو دهه جنگ گذشته، عزیزان و اموال خود را از دست دادهاند، رسیدگی کند.
مسیر پیشرو
اشرف غنی در مورد مسیر پیشرو میگوید حتی در یک محیط ایدهآل، دستیابی به یک صلح پایدار آسان نخواهد بود و با توجه به موقعیت افغانستان خطرات زیادی وجود دارد که این روند، مختل شود و افغانها ممکن است فرصت دیگری را برای صلح از دست بدهند. به باور او گزارشهای وخیمی که رسانهها از شرایط افغانستان ارائه میکنند ممکن است منجر به بحران مهاجرت شود. او میگوید در صورت بینظمی، احتمال بحران در درون نهادهای امنیتی است و باید یک روند منظم برای انتقال اقتدار سیاسی، برنامهریزی شود و آمریکا و ناتو نیز به تعهدات خود برای کمک به نیروهای امنیتی عمل کنند.