مدیر عامل انجمن حفظ محیط کوهستان می‌گوید که سه کوهستان و قله اصلی در ایران شامل دماوند، علم‌کوه و سبلان بیشتر در معرض تخریب و آسیب‌های محیط زیستی قرار دارند.

خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، به نقل از عبدالله اشتری نوشت که این سه کوه زیر فشار مضاعف کوهنوردی هستند. به گفته او «متاسفانه در قوانین حوزه محیط‌زیست، کوه اصلا تعریف نشده است و برنامه و قانونی برای نگهداری و پایداری کوهستان هم نداریم.»

این فعال محیط زیستی در آستانه «روز جهانی کوهستان» به ایسنا گفت که «از نظر اکولوژیک هر سایت گردش‌گری یا طبیعی، ظرفیت خاصی دارد که بر اساس آن ظرفیت باید از آن استفاده و بهره‌برداری کرد. هنگامی‌ که فشار روی یک سایت گردش‌گری بیش از حد می‌شود، فرایند تخریب در سایت آغاز می‌شود.»

تخریب کوهستان‌ یا مناطق مرتفع ایران به بهانه برداشت از معادن هم عامل تخریبی دیگری است. به باور کارشناسان و ناظران محیط‌زیستی، در سال‌های اخیر، سازمان «صنعت، معدن و تجارت» ایران بدون توجه به پیامدهای ویران‌گر محیط زیستی و بدون استعلام درست از مراجع نظارتی اقدام به صدور پروانه بهره‌وری از معادن کرده است.

نبود نظام جامع حمایتی از محیط زیست و بی‌توجهی به قوانین موجود از عوامل شناخته شده تخریب کوهستان‌ها در ایران است.

پیشتر بر اساس قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا، سازمان «صنعت، معدن و تجارت» برای کسب مجوز باید از سازمان «حفاظت محیط زیست» استعلام می‌کرد؛ اما در سال‌های اخیر به بهانه این که برخی از معادن در خارج از محدوده‌ی قانونی نظارتی سازمان «حفاظت از محیط زیست» قرار دارد، مجوزهایی صادر شده است که به تخریب کوهستان‌ها و آلودگی‌های زیست‌محیطی انجامیده است؛ آسیب‌هایی که برخی از آن‌ها غیرقابل جبران توصیف می‌شود.