این واقعیت بر کسی پوشیده نیست که نسل جدید با تماشای پورنوگرافی آنلاین در حال قد کشیدن و بلوغ یافتن است. اما پرسش اصلی اینجاست که تماشای این قبیل تصاویر، بر جسم و روان نوجوان‌ها چه تاثیری دارد و فراتر از آن، والدین چطور می‌توانند در مواجهه با این پدیده فراگیر، شرایط را هوشمندانه و پیش از آن که خیلی دیر شود، مدیریت کنند. روزنامه گاردین به تازگی در گزارشی به بررسی ابعاد مختلف این موضوع پرداخته و راهکارهایی در این خصوص ارایه داده است.

جد (Jed) وقتی ۱۱ ساله بود برای اولین‌بار از دوستانش درباره سایت‌هایی شنید که زنان را برهنه نشان می‌دهند. به این ترتیب، یک بعد از ظهر که نمی‌توانست افکارش را روی تکالیف مدرسه‌اش متمرکز کند و همزمان، مادرش گرفتار انجام کارهایش بود، لغت «ممه» (boobs) و «سکس» را در نوار جست‌وجوی لپ‌تاپ خانوادگی‌شان تایپ کرد. او با یادآوری خاطره آن زمان به خبرنگار گاردین گفت، اولین واکنشم «گیجی و آشفتگی» بود. جد کم و بیش چیزهایی درباره سکس و رابطه جنسی می‌دانست اما در آن ویدیوها مردهایی بودند که به نظرش، انجام کارهای ناراحت‌کننده و دردناکی را به زنان تحمیل می‌کردند.

جد تلاش کرد تصاویری را که برای اولین‌بار دیده بود، کمی هضم کند و بعد بلافاصله، صفحه‌ای را که روی آن کلیک کرده بود، بست و تاریخچه مرورگر لپ‌تاپ را هم پاک کرد. او افزود: «اما نتوانستم فکرش را از ذهنم بیرون کنم، در نتیجه نیم ساعت بعد، نگاه دیگری انداختم.» حالا، هشت سال از آن ماجرا می‌گذرد و جد دانشجوی سال اول رشته مهندسی است. او متعلق به همان نسلی است که با تماشای پورنوگرافی بزرگ شده و طبق برآورد خودش، هنوز هم هفته‌ای پنج، شش ساعت را صرف تماشای پورنوگرافی می‌کند.

در سال ۲۰۱۶ دانشگاه «میدل‌سکس» لندن و انجمن ملی پیشگیری از خشونت علیه کودکان (NSPCC) در یک پروژه مطالعاتی مشترک، اقدام به نظرسنجی و تجزیه و تحلیل پاسخ‌های بیش از هزار نوجوان ۱۱ تا ۱۶ ساله کردند (رقم دقیق هزار و یک نفر اعلام شده است). بر اساس نتایج به دست آمده، ۵۶ درصد پسران و ۴۰ درصد دختران تا سن ۱۶ سالگی دست‌کم یک‌بار تماشای پورنوگرافی آنلاین را تجربه کرده بودند. در پایان این مطالعه همچنین مشخص شد پسرها نه تنها بیشتر گرایش دارند که بعد از یک بار تماشای ویدیوهای پورن، باز هم به سراغ پورنوگرافی آنلاین بروند، بلکه احتمالا نسبت به این موضوع احساس مثبت‌تری هم دارند (طبق آمار، ۵۹ درصد پسران گرایش به تماشای پورن پیدا می کنند، در حالی که این نسبت در میان دختران، ۲۵ درصد اعلام شده است).

در ادامه این گزارش، خبرنگار گاردین نمونه‌هایی دیگر از گفت‌وگوهایش با افراد نوجوان را آورده است، از جمله جیک (Jake) که ۱۹ سال سن دارد، مانند بسیاری از پسرهای هم‌‌سن و سالش عقیده دارد تماشای پورنوگرافی «عادی است». او می‌افزاید، اتفاقا «اگر یکی از دوستانم (تا به حال) پورن ندیده باشد، به‌نظرم عجیب خواهد آمد.» برای جیسون ۱۷ ساله، تماشای پورن یک عادت رهایی‌بخش است؛ عادتی مفید که صبحش را با آن شروع می‌کند و روزش را با تکرار آن به پایان می‌رساند. او با اشاره به این عادت گفت: «استرس و فشار را کم می‌کند و کمتر از دخترها انرژی می‌برد.»

دکتر گیل داینز، پژوهشگر پورنوگرافی و استاد بازنشسته جامعه‌شناسی و مطالعات زنان در ویلاک کالج بوستون، در مصاحبه با خبرنگار گاردین گفت: «شاید (تماشای پورنوگرافی) برای خودشان خنده‌دار باشد اما همزمان با آن، دارند خودارضایی می‌کنند. ادعا می‌کنند آگاهند که (پورنوگرافی) ساختگی‌ست اما چه معنی دارد؟ آدم یک مغز برای پردازش چیزهای ساختگی و یک مغز برای پردازش امور واقعی ندارد. آدم یک مغز دارد و یک بدن که تحریک می‌شود.» به گفته دکتر داینز مطالعات نشان می‌دهد اگر با تماشای تصاویر بی‌رحمانه و خشن پورنوگرافی، خودارضایی را شروع کنید، در آینده از قابلیت نزدیکی و برقراری پیوند صمیمانه محروم می‌مانید، چرا که به رشد و بلوغ کافی در این زمینه دست نخواهید یافت.

از سوی دیگر، به نوشته خبرنگار گاردین، مشکل بتوان هراس و آشفتگی را در صدای سیارا، کارآموز ۲۰ ساله نادیده گرفت. او معتقد است تن دادن به رابطه جنسی اجباری، بهایی است که باید برای بودن در رابطه بپردازد. سیارا افزود: «پسرها همگی همان چیزهایی را می‌خواهند که در ویدیوهای پورن دیده‌اند. اگر بگویی دردناک است، ظاهرا (حرفت را) جدی نمی‌گیرند. انگار (تحمل درد) بخشی عادی از تجربه (رابطه جنسی) است.»

به والدین توصیه شده است در این زمینه منفعلانه برخورد نکنند و فرزندان‌شان را به حال خود رها نکنند تا به تنهایی درباره پورن اطلاعات کسب کنند؛ این کار شبیه این است که بدون گواهینامه رانندگی وسط بزرگ‌راه رهایشان کنید. احتمال دارد پیش از آن که چگونگی کنترل اوضاع را یاد بگیرند، به خودشان و دیگران آسیب‌های جدی برسانند. این در حالی است که از همان وهله نخست، نیاز به جلسات آموزش رانندگی دارند. در ادامه این مطلب، چند توصیه کاربردی برای والدین ذکر شده است:

۱. معطل نکنید! از همان سن پایین آموزش به فرزندتان را آغاز کنید. لزومی ندارد به‌طور خاص به پورنوگرافی اشاره کنید، اما صریحا مشخص کنید بعضی بخش‌های اینترنت، مناسب کودکان نیست.

۲. درباره تفاوت میان معاشقه/عشق‌ورزی و «نفرت‌ورزی» حرف بزنید. زمانی که فرزندتان شروع به درک سکس و رابطه جنسی کرد، درباره دامنه این موضوع توضیح دهید؛ از آنچه در زندگی واقعی اتفاق می‌افتد تا آنچه در اینترنت در حال نمایش است. در گستره زندگی واقعی، عشق ورزیدن عملی صمیمانه و لذت‌بخش برای هر دو طرف رابطه است. اما در سوی دیگر ماجرا، شاهد همان چیزی هستیم که دکتر گیل داینز با عبارت «نفرت‌ورزی» توصیفش می‌کند؛ شکلی خشونت‌آمیز از رابطه جنسی که اغلب در پورنوگرافی آنلاین اتفاق می‌افتد. 

۳. ساز و کار صنعت پورنوگرافی را توضیح دهید. سازندگان این گونه تولیدات با نمایش افراطی‌ترین حالت‌های ممکن و اغلب ساختگی رابطه جنسی که در بسیاری موارد، کمترین ربطی به واقعیت ندارد، توجه افراد را به خود جلب می‌کنند و از این راه پول در می‌آورند. جوان‌ها در مصاحبه با خبرنگار گاردین اذعان کردند پس از آن‌که به ساز و کار تجارت جنسی پی بردند و از ابعاد سوءاستفاده از برخی زنان اطلاع یافتند، دلیلی منطقی برای پایان دادن به تماشای پورنوگرافی پیدا کردند.

۴. درباره توافقی بودن رابطه جنسی حرف بزنید. پورنوگرافی مبلغ این ایده است که سکس همیشه فراهم و در دسترس است و امکان ندارد کسی به آن جواب منفی بدهد. به گفته لیزا دمور، روان‌شناس، این وظیفه والدین است که درباره توافق دو جانبه و پرشور و حرارت، آموزش‌های لازم را در اختیار فرزندان بگذارند.