شباهتهای عیسی کلانتری با دونالد ترامپ در چیست؟
از زمانی که دونالد ترامپ چهل و پنجمین رییس جمهور آمریکا بر مسند قدرت تکیه زده است، تقریبا هر روز به دلیل حرفها و کارهایش نه تنها در صدر اخبار است، که حتی تنش و نگرانیهایی را در داخل آمریکا (و حتی داخل کاخ سفید) و در خارج از این کشور ایجاد میکند. در مقیاس و جغرافیایی دیگر، عیسی کلانتری نیز هر بار که مصاحبه میکند، موج عظیمی از نگرانی میان جامعه محیط زیستی کشور به راه میاندازد. شباهت کلانتری و ترامپ همین یک مورد نیست.
- به من گفتهاند
ترامپ هر بار بعد از اظهارات نه چندان دقیقش در برابر پرسش خبرنگاران قرار میگیرد تا توضیح بیشتری بدهد، میگوید: "به من این طوری گفتهاند". مشابه همین رفتار در کلانتری وجود دارد. درباره حیاتوحش و به ویژه یوزپلنگ حرفهایی میزند، بیاساس و غیرعلمی، و در رویارویی برای توضیح و پرسش خبرنگاران میگوید: "من صاحب نظر در این مساله نیستم و بنده موظفم آمار و ارقامی که به من میگویند را قبول کنم چون صاحب نظر نیستم".
- تحقیر مخالف
رئیسجمهور آمریکا با زبانی تند و تحقیرآمیز درباره منتقدانش سخن میگوید. او با توهینهایش تا کنون زنان، پاپ فرانسیس، خبرنگاری معلول، مخالفان سیاسی و حتی افرادی از کابینهاش را نواخته است. این رفتار را میتوان در کلانتری دید، وقتی در ارتباط با مخالفت نسبت به محصولات تراریخته گفت: "حرف مفت زدن که مالیات ندارد(!) چیزی که نه اثبات شده و نه دلیلی برای آن وجود دارد".
او حتی گفته است: "در سازمانی که مسئولیتش با من است و آب پایه محیط زیست است حتی یک کارشناس متخصص در این حوزه وجود ندارد ولی ۱۰ کارشناس در ارتباط با گرگ داریم". این نوع مقایسه ضمن این که نادیده گرفتن کارشناسان معاونت محیط زیست انسانی و دفتر آب و خاک است، در بطن آن تحقیر کارشناسان حیاتوحش نیز وجود دارد.
- توهین به رسانهها
عبارت "اخبار جعلی" را ترامپ پیوسته تکرار میکند و رسانهها را منتشرکننده اخبار غیرواقعی میداند. در سخنان کلانتری هم این مشابهت وجود دارد. با این که، خود را بیاطلاع از مسائل حیاتوحش معرفی میکند، ضمن رد آمار کشتار جانوران در ایران میگوید: "شما روزنامه نگاران جوساز هم هستید".
- استراتژی انتقاد و سکوت
ترامپ به دولت قبل از خود حسابی انتقاد میکند. اما هیچوقت ابهامهای موجود در فعالیتهای گذشتهاش را شفاف نمیکند. کلانتری نیز پیوسته وضعیت فعلی آب در کشور را به دلیل سومدیریت گذشتگان میداند و در برابر طرح توسعه کشتوصنعت خوزستان که باعث هدر رفت و نابودی منابع آب در جنوب غرب کشور شد سکوت میکند. در زمانی که او وزیر کشاورزی بود کسانی نسبت به عواقب توسعه نیشکر به او هشدار دادند. وی نه تنها این حرفها را جدی نگرفت، بلکه در آدز ۱۳۷۸ گفت: "دلالان ایرانی شرکتهای خارجی مانع تولید شکر در کشور هستند".
- وارونه جلوه دادن حقیقت
سایت پالیتیفکت ۴۶۷ ادعای ترامپ را بررسی کرده و نشان داده است ۱۵٪ حرفهای او دروغگوهای شاخدار و ۳۳٪ دروغ محض بودهاند. او تنها ۴٪ واقعیت و ۱۲٪ تا اندازهای واقعیت را بیان کرده است. کلانتری هم به صراحت میگوید که "از سه دهه قبل بسیاری میدانستند که سیاستهای آبی کشور نادرست است ولی سکوت پیشه کردند". صاحبنظران و استادان دانشگاه هم درباره دریاچه ارومیه و هم توسعه نیشکر و هم نابودی تالابها در تمام این مدت هشدار دادند که همواره در مطبوعات منتشر میشد.
- جدی ندانستن محیطزیست
دشمنی ترامپ با محیط زیست در برخورد او با توافق پاریس و نیز انتخاب رئیس آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا مشهود است. دفاع کلانتری از توسعه ناپایدار، مزاحم دانستن محیط زیست، عدم تلاش برای توانمندسازی کارشناسان آن سازمان، واگذاری مدیریت مناطق حفاظتشده به هیاتهای امنا، دادن اختیارات کامل به مدیران کل استانها، سپردن مدیریت پردیسان به شهرداری، همراهی با اجرای طرحهای شکسته خورده انتقال آب و اظهار علاقه به حذف یوز از طبیعت و تکثیر آن در اسارت نشانههایی از تفکر ضد محیط زیستی اوست.
کلانتری گفته است: "شما خبرنگاران محیط زیست باید بفهمید محیط زیست مجموعه کشور کلان است و جزئی نیست". اما او آیا چنین موضوع مهمی را فهمیده است؟ سخنانش به ما میگویند که نه! او برخلاف ادعاهایش هیچ درک درستی از محیط زیست و زنجیره بهم پیوسته آن ندارد و رفتار و گفتارش اهالی محیطزیست را بیشتر از هر کس و هر چیز به یاد ترامپ میاندازد.