اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی» در گزارشی درباره اعتراض‌های مردمی در ایران نوشت در دو سال گذشته تعداد و گستره این اعتراض‌ها در مقایسه با پیش از آن چشم‌گیر بوده است.  

 این اندیشکده مستقر در واشینگتن در گزارش خود با برشمردن تعداد ۴۲۰۰ مورد اعتراض در ایران بین دی ماه ۱۳۹۶ تا مهر ۱۳۹۸ و مقایسه این اعتراض‌ها با تظاهرات جاری در لبنان و عراق در پی پاسخ به دو این پرسش بوده که این اعتراض‌ها از کجا ناشی شده و اینکه تا چه اندازه اعتراض‌ها ممکن است «تهدید واقعی» برای حکومت جمهوری اسلامی قلمداد شود.

بررسی‌های این نهاد مبتنی بر پایه اطلاعات جمع‌آوری‌شده از سوی موسسه غیردولتی «پروژه اطلاعات اماکن و رخدادهای درگیری مسلحانه» است.

بر اساس نقشه‌ اعتراض‌هایی که در قالب این اطلاعات منتشر شده، در مدت یاد شده تقریبا تمام استان‌های ایران شاهد اعتراض‌های گروه‌های مختلف خصوصا گروه‌های کارگری بوده‌‌اند.

در گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی آمده است که از زمستان ۱۳۹۶ هر ماه صدها تجمع اعتراضی کوچک به رهبری گروه‌های مختلف مردمی از کسبه گرفته تا دانشجویان و کامیونداران در ایران برگزار شده است.

به نوشته این مرکز، مشکلات معیشتی، محیط زیستی، فرهنگی و نارضایتی‌های سیاسی از دلایل اصلی این اعتراض‌ها بوده است.

بر اساس این تحلیل، «صرف‌نظر از این که اعتراض‌ها در ایران موضوع جدیدی نیست، تعداد و گستره اعتراضات امروزی در مقایسه با سال‌های گذشته اهمیت دارد.»

این گزارش تحلیلی در ادامه آورده است: «با این حال، حداقل در حال حاضر، بعید است این اعتراض‌ها تهدیدی برای بقای رژیم باشد.»

این گزارش با این حال اضافه می‌کند جنبش اعتراضی ایران که با مشاهده اعتراض‌های گسترده در عراق و لبنان انگیزه پیدا کرده است، همچنان «دارای شکاف و فاقد رهبری متمرکز» بوده و«نیروهای امنیتی و اطلاعاتی رژیم قوی‌ هستند».

این تحلیل توضیح داده که از سال ۱۳۸۸ و زمانی که اعتراض‌ها بی‌سابقه در پی اعلام نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری کشور را فرا گرفت، نیروی انتظامی ارکان خود را تقویت کرده و از طرفی، نیروهای سپاه پاسداران و بسیج به‌عنوان «نیروهای ضربتی» فعال شده‌اند.

این اندیشکده آمریکایی در گزارش خود همچنین نوشت: «در کل، تداوم اعتراض‌ها در ایران و دیگر کشورهای منطقه از جمله لبنان و عراق نشانگر آن است که یکی از عوامل اصلی رقابت آمریکا با ایران باید ایدئولوژیک باشد.»

در این راستا، این اندیشکده به موضوع اقدامات رسانه‌ای آمریکا علیه شوروی سابق و ابرازی همچون «رادیوی اروپای آزاد»، «رادیو آزادی»، «صدای آمریکا، و «آژانس اطلاع‌رسانی آمریکا» اشاره کرده که در زمان جنگ سرد نقش حیاتی داشتند.

بر همین اساس، این گزارش توضیح داد «حمایت آمریکا از اصول مردم‌سالاری، بازار آزاد و مطبوعات آزاد مهم‌ترین نقاط ضعف ایران» هستند.

این اندیشکده در پایان نوشت: «نظام سیاسی اقتدارگرای ایران و تلاش برای کنترل دسترسی به اطلاعات از جمله رسانه‌های دولتی آن را در برابر کارزار اطلاع‌‌رسانی آمریکا و غرب آسیب‌پذیر می‌کند.»