خبرها فوری و کوتاه بودند: محمدرضا شجریان، اسطوره آواز ایران، درگذشت. مرگ او مانند آوازش مرزها را درنوردید و فراتر از ایران طنین‌انداز شد. در افغانستان، واکنش‌ها به مرگ شجریان گسترده بود. در چند روز گذشته، طیف وسیعی از هنرمندان، سیاستمداران، روزنامه‌نگاران و جامعه فرهنگی افغانستان با انتشار پیام‌ها و نشر آواز استاد شجریان، یاد او را گرامی داشتند.

فرهاد دریا، آوازخوان و هنرمند شناخته‌شده افغانستان، شجریان را «یکی از بزرگ‌ترین استادان موسیقی فارسی در صد سال اخیر» خواند و با ابراز تسلیت به خانواده و هواداران او، گفت «شجریان دل‌‌های میلیون‌ها انسان را به ‌میهمانی عشق و وحدت و مهر برد».

عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه افغانستان، محمدرضا شجریان را «هنرمند بزرگ و آوازخوان نامدار حوزه تمدنی ما و زبان فارسی» خواند که مرگش میلیون‌ها انسان را در سراسر جهان، به‌ویژه در کشورهای منطقه و فارسی‌زبان، تکان داد.

به گفته عبدالله، محمدرضا شجریان میراث مشترک فرهنگی کشورهای منطقه و معرف اشعار شاعران بزرگ زبان فارسی از جمله مولوی، حافظ، سعدی و فردوسی بود. عبدالله عبدالله گفت شجریان آثار گرانبهایی به یادگار گذاشته که نام او را در تاریخ ثبت و جاودانه می‌‌کند. او درگذشت شجریان را به خانواده‌اش، مردم ایران و تمام کشورهای فارسی‌زبان منطقه تسلیت گفت.

وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان محمدرضا شجریان را «هنرمند بی‌بدیل زمان» توصیف کرد و درگذشت استاد آواز ایران را «مایه تاثر و تالم عمیق ملت افغانستان و جامعه فرهنگی این کشور» خواند.

محمد‌طاهر زهیر، سرپرست وزارت فرهنگ افغانستان، با انتشار پیامی گفت: «استاد شجریان خواننده و هنرمندی استثنایی بود که با توجه ویژه به موسیقی و نواهای کهن محلی، نقش مهمی در احیا و ماندگاری میراث مشترک تمدنی ما ایفا نمود. میراث ایشان برای مردم افغانستان، که سابقه تمدنی و داد‌و‌ستد فرهنگی طولانی دارند، بسیار محترم و ارجمند است.» وزیر فرهنگ افغانستان نیز درگذشت شجریان را به خانواده او، جامعه فرهنگی و هنرمندان ایران تسلیت گفت.

احمد سرمست، رییس انستیتوی موسیقی افغانستان، در پیامی گفت: «جهان موسیقی یکی دیگر از خوبان خویش، صدای مردم ایران، شجریان را از دست داد. یاد این بزرگمرد موسیقی جهان و خاطراتش با دوستداران موسیقی سنتی ایران جاوید خواهد بود.»

ضیا قاسمی، شاعر و نویسنده افغانستان، به‌مناسبت درگذشت شجریان، با اشاره به خاطرات دوران مهاجرتش به ایران، نوشت: «ده ساله بودم و اولین سال کوچمان به ایران بود که صدایت را شنیدم، از رادیویی که پدر برای شنیدن اخبار خریده بود و منتظر بود که چه وقت خبر تمام شدن جنگ در افغانستان را می‌شنود. و تو خوانده بودی: جان جهان! دوش کجا بوده‌ای؟»

ضیا قاسمی در ادامه نوشت: «صدایت جادویم کرده بود. مرا باغ به باغ و بوستان به بوستان برده بود با خود و بعد، آلبوم‌هایت شده بودند یکی از ثروت‌های زندگی‌ام. روزهای بسیاری را با صدایت گذراندم. با شنیدنش، با تکرارش در ذهن و ضمیرم و با زمزمه‌اش در کوه و خیابان و خانه و آشپزخانه.»

شماری از رسانه‌های افغانستان درگذشت محمدرضا شجریان را پوشش خبری دادند و همچنین، کاربران رسانه‌های اجتماعی در این کشور به‌طور گسترده به مرگ این هنرمند پرداختند.